Öğretmenim,
Küçük yaşta ayağımda kara ankara lastikleriyle karşıladın beni...
aradan yıllar geçti,
hiç unutmadım bana söylediklerini
Cumhuriyetin demokrasinin ve özgürlüğün anlamını öğrettiğin o günü unutmadım...
Şimdi 7 yaşında bir oğlum var ve ben ona oğlum Cumhuriyet özgürlüktür, demokrasidir, geleceğini hazırlamak için ona sıkıca sarıl, dinimizi özgürce yaşayabilmemiz için cumhuriyet şart. muhasır medeniyetin üzerine çıkmak için devletçi ol, Allah'ın yolundan ayrılma, Atatürk'ün ilkelerini benimse, her zaman Halktan yana ol,
senin olmayana el uzatma haramdan uzak dur, çok çalış, asla ihanet edenlerle bir arada olma, kimseye vurma ama bir mazluma yapılan haksızlığın karşısında sessizde kalma diyorum, öğretmenim.
Şimdi sen umarım cennettesin, ilk ayeti "OKU" olan bir dinin mensubu olarak biliyorum ki çok kişiye oku dedin.
Sınıf arkadaşımız olan kendi kızın Nimet'e adalet uğruna bana sınıfta baba demeyeceksin diyerek attığın tokat hala aklımda...
Demokrasiden asla taviz vermeyeceğiz öğretmenim ve biliyorum ki senin öğrettiklerinle biz bu gün çok yol kat ettik.
Mekanın cennet olsun öğretmenim, senki ayaz sabahlarda Gümüşhane Şİran Akbulak köyü İlkokulunda üşümememiz için kucağında odun taşırdın, İbrahim Güneş öğretmenim eminim soy adın gibi karanlığa Güneş gibi doğancak olan nesiller gelmeye devam edecek.
Senki gülen yüzünle kalplerimizi ısıtırdın allahda cennet mekanında Senin ruhunu şevkati ile ısıtsın.
Okula ilk adım attım günden bugüne kadar bana bir harf öğreten tüm öğretmenlerim, ellerinizden öpüyorum, sanmayın 364 gün unuttum sizi...