DÜŞ

DÜŞ

Bu bir çocuğun kaleminden damlayan umuttur. Bu güzel bir yarın düşüdür. Bu sevgi düşüdür. Kızımın kaleminden paylaşıyorum sizlerle...                                                                                     

DÜŞ

Elime bir kalem aldım.                                                                                              

Şöyle renkli…

Gökkuşağının tüm renklerini barındıran…

Işık vurdukça yansıtan…

Elime bir kağıt aldım.

Şöyle bir bulut kadar beyaz…

Tül kadar ince…

Bir Dünya düşündüm.

Ülküsü kardeşlik…

Yaşatan sevinçler için her daim yarışta gençlik…

Elime bir tuval aldım ve kocaman mavi bir nokta çizdim üzerine.

Soranlara şöyle dedim…

Bu mavi noktanın adı Dünya…

Kollarını sevgiyle açmış tüm insanlığa…

Bir melodi düşledim. 

Okyanus kadar derin… Hüzünlü bir melodi…

Sonra piyanonun başına geçtim.

Gözlerimi kapattım ve bir güneş hayal ettim.

Sabah güneşi...

Ufuk çizgisinde belirmiş, yeni bir günün varlığının habercisi…

Notalara bastığımda bir an için belli etti kendini…

Melodi sustuğunda buruk bir soğuk bürüdü ortalığı…

O yüzden devam ettim çalmaya piyanomda melodiyi hiç durmadan, hiç duraksamadan.