Bazen umutsuzluğa düştüğümüz olur, kimi zaman bireysel, kimi zaman da toplumsal olarak...
Böyle zamanlar oldu, oluyor ve olacak. Ama inanıyorum ki umut hiç bitmeyecek.
Ben umudu düşünedurayım, kızçemin (kızımın) geçen sene 12 yaşındayken yazdığı minik bir yazısını buldum. Tesadüftür ki umutla ilgili.
Umut umut diyerek ortalığı toplarken elime yapışıverdi yazı. Hani derler ya evrene mesaj yolladım o da cevap verdi diye, öyle bir şey oldu herhalde!
Yazıyı hiç değiştirmeden alıntılıyorum.
Umudumuz gençlere ve çocuklara gelsin. Umutlarını hiç yitirmemeleri dileğiyle...
Kızım Bengi'nin kaleminden;
"Toprak, yağmur, yıldızlar ve güneş...
Bugün hava kapalı. Kara bulutlar bütün kasvetiyle üzerimize çökmüş vaziyette. Basık bir hava var dışarıda, benimse birgün kitabını yazmaya kararlı olduğum hayallerim.
O gece uyuyamadım. Bahçeye çıktım. Yağmur sonrası toprak kokusunu içime çektim ve çimenlerin üzerine uzanıp yıldızları seyrettim.
O kadar muhteşemdi ki; Sirius'u gördüm, sonra Polaris'i.
Gözlerimi kapattım ve düşlemeye başladım.
Keşke bir yıldız olsaydım, o zaman kainatın derinliğini tüm ışığımla hissederdim.
Keşke yağmur olsaydım, o zaman pınarlara, denizlere dolar taşardım.
Keşke toprak olsaydım o zaman sımsıkı sarılırdım ağaçların köklerine.
Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu. Gözlerimi kısarak güneşe doğru baktım.
Güneşi her sabah mutlaka selamlarım. Ne şanslısınız ki; aramızdaki bu sıcak ve sevgi dolu selamlaşmaya ortak olacaksınız:
- Günaydın sevgili Güneş , varlığın beni mutlu ediyor. Beni ve zihnimi aydınlattığın için sana ne kadar teşekkür etsem az. Varlığın bana umut veriyor, en kötü zamanımda yoluma ışık tutuyor. Varolduğun ve insanlığı var ettigin her bir güne günaydın.
- Siz insanlar gözleriniz içtenlikle parladığında çok güzelsiniz. Asıl ben sana teşekkür ederim güzel insan, her gün beni sevgiyle selamladığın, her yeni günün umut vadettiğinin farkında olduğun için. İçindeki o masum çocuğu hiç yitirmediğin için. Hergün gülümseyebildigin için.
Güneşi selamlamak...Benim için sabahları kalkar kalkmaz yaptığım , günümü aydınlatan, yoluma ışık tutan bir ritueldir.
Kendime hep şunu söylerim: Dünyanın haline üzülüp bu konuda kuramlar üretmenin kimseye faydası olmadığına göre kendimi, enerjimi, yaşamaya ve mutlu olmaya adamalıymışım gibi hissediyorum.
Hepimizin arzuları var. Kimimiz bu arzulara ulaşırken bazılarımız ulaşamayız. Bu hayatın bize dayattığı acı gerçeklerden biri olsa da üstesinden gelemeyeceğimiz birşey değil.
Umudunuzu sakın kaybetmeyin. Çünkü hayat öyle birşey ki; bazen bizi üzse de, bazen de bize güzellik yapabiliyor.
Gerçekten mucize diye birşey var. Tıpkı yazar J. Monsistorm'un dediği gibi; "Mucize vazgeçmek istediğiniz halde vazgeçmediğiniz zaman ortaya çıkar. Evren her zaman inatçı bir kalbe aşık olur. "
Yani demem o ki umudunuzu asla kaybetmeyin. Çünkü umutlar mucizeler doğurur. "
Bengi'ce
Okurken içimi umutla dolduran güzel kızınızı ve sizi tebrik ediyorum. Her sabah güneşi selamlarken Bengi kızımıza bana bunu hatırkatığı içn teşekkür edeceğim.
Umutlarımız ve yarınlarımız gençlere emanet Güzel kızınızı ve sizi tebrik ediyorum Neşe hanım kaleminize sağlık
Kalemine sağlık her zaman bir umut vardır her gecenin sabahı gibi .