Lise 2.sınıftan 3'e geçtiğim yazdı. Annem ve babam, kardeşim ve beni Çanakkale'ye geziye götürmüşlerdi.
Ayağımızın tozuyla ilk ziyaret ettiğimiz yer Çanakkale Şehitliği olmuştu.
Gördüğümüz gencecik yaştakilerin doldurduğu şehit mezarları, bize ilk neyi hatırlattı bilir misiniz; vatan kutsal, onun için mücadelenin de yaşı yok.
Vatan için cepheye koşan gencecik öğrenciler mi dersiniz, "Ana ben gidiyom düşmana karşı " deyip vatanın diğer bölgelerinden gelen çelik yürekliler mi ararsınız, askerleriyle beraber yılmadan savaşıp gözünü kırpmadan ölüme giden genç subaylar mı ararsınız...Hepsi toprağın altında nefessiz, vatana verdikleri nefes için yatıyor.
Kimisinin duyduğumuz hikayesi bizi gözyaşlarına boğmuştu. Ama hepsiyle çok gururluyduk. Gözyaşımız, duamız gurur ve minnet doluydu.
Çanakkale Geçilmez dedirten, büyük deniz kuvveti sayılan İngiliz- Fransız donanmasına kök söktüren, Atatürk'ün dehasını, strateji kabiliyetini taşıyan, silah arkadaşlarının , askerinin ve vatanperver milletin yüreğini koyduğu bu mücadele , sonraki ölüm kalım şeklinde verdiğimiz Kurtuluş Savaşı 'mızda da moral ve onur kaynağı olmuştur.
Ben Çanakkale'ye gittim, o şehitliği gördüm, şehitlerin hikayelerini dinledim, dedemin dedesinin orada alnından vurulup dönemediğini dedemden duydum , müzedeki şarapnelleri, kemiklere kadar girmiş kurşunları gördüm, Atatürk'ün karış karış o toprakları gezerek , stratejik askeri plan çıkardığını öğrendim.
O yüzden bugün geldiğimiz noktada, diyanet hutbesinde Atatürk ve silah arkadaşlarının adının geçmemesine, kozmik odaların ortalığa açılmasına, mesnetsiz / mesnetli memleketin yer altı zenginlikleri veya topraklarının yabancıya satılmış olabileceği haberlerine katlanamıyorum.
Çünkü emperyalizme karşı Çanakkale Savaşı'ndan başlayarak Kurtuluş Savaşı'nda direnmiş bir halkın, diğer mazlum halklara örnek olmuş bir ülkenin mücadelesinin kıymetinin daha çok bilinmesi ve bu toprakların tüm zenginlikleriyle daha fazla sahiplenilmesi gerektiği inancındayım.
"Çanakkale Geçilmez" mottosu benim için kutsal. Çünkü arkasında bir destan , çelikten inanan yürekler ve bundan sonrasında kıymetinin çok daha iyi bilinmesi gereken bir vatan var.
Super bi yazı…
Kaleminize sağlık Neşe hanım ne güzel anlatmışsınız her Türk gencinin gidip görmesi lazım görsünki bu vatan nasıl kazanılmış iyice öğrensin
Bu vatan, bizim evlatlarımiza bırakacağımız bir emanettir. Kıymetini bilelim, bilmeyenlere engel olalım!
Pencereden baktığınızda güneşi esirgemiyorsa gökyüzü,birileri yaşadığınız günlerin bedelini ödediği içindir..
Sizinle aynı duyguları hissettim gerçekten o yavrucaklarm vatan için canlarini verdiği bir ortam dayanılır gibi değil mekanları cennet olsun
Neşem ilk önce kalemine sağlık .Senin gibi düşünen gençlerimiz olduğu sürece bu vatan herzaman var olacak. Başta büyük önder Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarının ve Çanakkale savaşında şehit düşen askerlerimizin ruhu şad olsun Ne mutlu Türk'üm diyene